Magisch, Mooi, Meeslepend, Maleisië!

Hallo allemaal,
Daar is ie dan eindelijk, mijn eerste reisverslag! Wat hebben we in de twee weken die ik nu weg ben al ontzettend veel gezien en gedaan. Maleisië zit er alweer op en ik zit op dit moment in Surabaya in een guesthouse te typen. Bereid je voor op een megaaaaaverslag!

31 juli - 1 augustus, vliegen naar Kuala Lumpur
Het begint allemaal 31 juli met een emotioneel afscheid. Lian en Sacha zijn maandag op dinsdag bij mij blijven slapen en samen met papa en mama brengen zij mij naar Düsseldorf dinsdagochtend. Daar ontmoeten we Denise en haar ouders ook, drinken nog koffie bij de Starbucks en nemen de allerlaatste foto's voor vertrek. Als we door de douane moeten en het dus echt tijd is om afscheid te nemen, zijn de tranen niet meer tegen te houden... Nu besef ik pas echt dat ik voor zolang wegga! Na de laatste kussen en knuffels van de vier lieverdjes lopen we zonder nog een keer om te kijken naar de douane, het is nu tijd om het van me af te zetten en te denken aan de mooie dingen die gaan komen!
We vliegen met een beetje vertraging naar Abu Dhabi, waar we 6uur later de vlucht naar Kuala Lumpur hebben. Bij deze vlucht zit er een man naast mij, Eric, die zelf uit Kuala Lumpur komt. Hij vindt het superleuk om ons te helpen en geeft allerlei tips over hoe we onze tijd in Maleisië het beste kunnen indelen. We krijgen ook zijn nummer en e-mailadres, zodat hij ons kan rondleiden in Kuala Lumpur als we daar in januari zijn. Slapen in het vliegtuig lukt verder voor geen meter en ik ben blij als we om 14:30 landen. We nemen afscheid van Eric en ik geniet van het geluid van een verse stempel van een nieuw land in mijn paspoort. Maleisië!
Denise slaat haar koffer op op het vliegveld en we nemen de bus naar KL Sentral. Hier krijg ik al na nog geen 2 minuten het eerst telefoonnummer van een jongen in mijn handen gedrukt, dat belooft veel goeds voor de toekomst! Na onze eerste keer keihard afdingen worden we door de taxichauffeur bij ons hostel afgezet. We installeren onze spullen en eten een hapje in Chinatown. We lopen over de central market terug, waarna we nog even internetten in het hostel en op tijd gaan slapen. Helaas wil dat slapen niet echt lukken, om half4 liggen we allebei nog steeds wakker (jet lag?!).. Ik heb het nu ook echt even moeilijk, al 48uur wakker, aan de andere kant van de wereld in een te warme kamer zonder ramen en zonder mijn vriendinnetjes en familie om even mee te praten. Gelukkig lukt het Denise om me op te vrolijken en is dit so far mijn enige heimweemomentje geweest :)

2 augustus, Cameron Highlands
Als ik na twee uur slapen wakker word, gaat het warempel al stukken beter en na een karig ontbijt, maar heerlijke douche vertrekken we met de taxi naar Pudu Raya, het grote busstation van KL. We hebben geluk, want de bus naar de Cameron Highlands is nog net niet weg. De busrit duurt ongeveer 4uur, waarvan ik het laatste uur kotsmisselijk ben door alle haarspeldbochten waar de auto's rakelings langs elkaar heen scheuren. Als we in Tanah Rata aangekomen zijn, wandelen we naar het Twin Pines hostel waarover we hebben gelezen in de Lonely Planet. Om geen tijd te verliezen besluiten we nog mee te doen aan de tour van een halve dag die een uur later begint (13.45). We worden opgehaald door een busje en gaan met een groepje van ongeveer 10 mensen op pad. Als eerste staat de rose farm op het programma, waar de rozen niet echt bijzonder zijn, maar er een adembenemend viewpoint is en ontelbare andere soorten bloemen. In de verte zien we al de eerste theeplantages! Vervolgens gaan we naar een strawberryfarm, waar ik verse, rode, zoete aardbeien koop. Onze volgende stop zijn de theeplantages, waar ik wel foto's kan blijven maken van de glooiende, groene heuvelruggen. Als laatst gaan we naar de butterfly farm, diel een beetje tegenvalt (er is eigenlijk maar één soort vlinder). Wel een hoogtepunt is dat Denise hier een gifgroene slang kust! Op de terugweg bezoeken we ook nog maar even een boeddhistische tempel, waarna we om half7 terug zijn. We doen wat inkoopjes en eten loempia's en vegetarische curry bij een leuk restaurantje. Met bananen en water op zak gaan we om 9uur weer terug naar het hostel, waar we nog even chillen en op tijd gaan slapen.

3 augustus, naar Pulau Perhentian
Ook vandaag gaat de wekker weer vroeg, 7uur! We ontbijten met broodjes en de aardbeienjam die we gisteren op de strawberry farm hebben gekocht. Om 8uur komt een minivan (die bijna alleen maar gevuld is met Nederlanders) ons ophalen om naar Kuala Besut te gaan. Vijf uur en een hobbelige reis later, bereiken we Kuala Besut, waar we snel lunchen en op zoek gaan naar een ATM en supermarkt. We hebben het er al vaker over gehad dat we wat meer contact met de locals zouden willen hebben en als we een groepje mensen op hun voorportaal in de tuin zien zitten, vraagt Denise of zij ons hun huis willen laten zien. Eerst snappen ze het niet goed en reageren ze een beetje afwerend, maar wanneer ze doorhebben dat wij geïnteresseerd zijn in hun huis, hun cultuur en hun leven verandert hun houding meteen. Vol trots laten ze alle kamers zien, poseren de kindjes vol verve en krijgen we zelfs iets te drinken aangeboden. Als we weggaan worden we door 10 stralende mensen uitgezwaaid.
Onderweg maak ik nog foto's van een aantal kindjes en hebben we gesprekken met de locals, die hier niet vaak toeristen zien. Hierdoor missen we bijna onze boot van half3 naar Pulau Perhentian Kecil, maar gelukkig kunnen we nog net mee. We kletsen gezellig met de Nederlanders die ook in de minivan zaten. Een halfuur later bereiken we D'Lagoon, waar we 50 meter voor de kust door een watertaxi opgehaald worden. D'Lagoon is de enige slaapgelegenheid hier in het Noord-Oosten van het eiland en we hebben daardoor drie strandjes voor onszelf. Hierdoor is het natuurlijk ook een erg gewilde plek en als we aankomen blijkt dan ook eigenlijk alles vol te zitten. Het Nederlandse gezin dat samen met ons op de boot zat, helpt ons echter door een matrasje op hun kamer erbij te leggen waardoor er een tweepersoonskamer voor ons vrijkomt. Lucky us!
We droppen onze spullen snel en wandelen naar Turtle Beach, waar we nog een klein uurtje van de laatste zon genieten. Wit zand, helderblauwe zee, niemand op het strand te zien, je kunt je vast wel iets voorstellen bij dit perfecte plaatje. Bij het restaurant van D'Lagoon eten we seafood curry en vegetarische spaghetti, terwijl de regen overal om ons heen met bakken uit de hemel komt vallen, onze eerste tropische bui! We lezen, schrijven ons boekje bij en kletsen met het Nederlandse gezin dat vol verhalen zit na de wereldreis die zij gemaakt hebben.

4 augustus, Pulau Perhentian
We hebben ons voorgenomen om vandaag uit te slapen, maar door ons ritme en de warmte lukt dit uiteraard niet. We ontbijten en gaan vervolgens lekker in het zonnetje liggen op het strand voor D'Lagoon. Om een uur of 12 lopen we naar de Adam & Eve Beach om lekker te kunnen zwemmen. Na een kwartiertje lopen door een soort jungle-achtig bos, komen we op een prachtig verlaten bounty strandje aan. Wauw, wat het is mooi hier! We zonnen en zwemmen om beurten en om half 3 jaagt onze honger ons weer terug naar D'Lagoon. We lunchen en lezen tot half5 en wandelen dan naar Long Beach, aan de andere kant van het eiland. Binnen ongeveer een halfuur bereiken we de top van het eiland, waar we een magnifique uitzicht hebben over het hele eiland. Een kwartiertje later bereiken we Long Beach, waar het veel groter en drukker is dan bij ons, waardoor we extra blij zijn met onze keus voor D'Lagoon. We besluiten wel een cocktail te drinken, die ongeveer 6 euro kost. Even ter vergelijking: zoveel hebben we vannacht niet eens betaald om te slapen bij D'Lagoon. Maargoed, mijn eerste alcohol sinds we hier aangekomen zijn, is dus eindelijk een feit! We nemen voor het eten de watertaxi weer terug naar D'Lagoon, omdat we liever hier willen eten door het lagere prijspeil. Het Nederlandse gezin kan geen tafeltje meer krijgen, omdat alles vol is en dus komen ze bij ons zitten. We praten over alle reizen die ze gemaakt hebben en over hoe ze de verschillende landen ervaren hebben. Denise is ondertussen op haar kamer en nu heeft zij het even moeilijk. We wisselen elkaar dus lekker af, haha! Ik lees The Hunger Games uit en na een koude douche is het alweer tijd om te gaan slapen.

5 augustus, Pulau Perhentian - Kota Bharu
Om half8 staan we op, ontbijt ik met een bananenpannenkoek en pakken we al een beetje in. Om half 10 staat onze snorkeltrip gepland en met een Frans en een Zwitsers stelletje vertrekken we met een bootje naar onze eerste spot (we doen een '5 spot snorkelling trip'). We stoppen in de buurt van Pulau Perhentian Besar en nemen onze eerste duik in het water. Meteen zien we de grote schildpad op de bodem van de zee, we snorkelen eromheen en wanneer je iets dieper en dichter bij hem in de buurt komt, zie je pas hoe groot hij eigenlijk echt is. Af en toe moet hij natuurlijk ook adem halen en dan zwemt hij net naast je naar boven en kan je hem zelfs aanraken, zo leuk! Hij is zeker 1,5 meter lang, heel indrukwekkend. Onze volgende spot is een plek met heel veel kleine, gekleurde visjes. De bestuurder van de boot gooit dan brood in het water, waardoor er opeens hele scholen vissen om ons heen zwemmen. De derde en vierde spot zijn vooral veel koraal en ook allerlei vissen (o.a. Nemo's, clownsvisjes). De vijfde spot is bij long beach, waar we ook heel grote vissen zien met allerlei vinnen, grote tanden en uitpuilende ogen. We hebben het inmiddels best koud, aangezien het vandaag heel bewolkt is en we vinden het nu ook wel weer genoeg dus gaan weer terug naar D'Lagoon.
Daar aangekomen douchen we (weer koud natuurlijk), lunchen we en pakken onze spullen in en al lezend wachten we vervolgens tot de watertaxi om ons 4uur naar de boot brengt. We vertrekken met het Franse stelletje naar Kuala Besut, waar we samen willen wachten op de bus. Als die er na 1,5 uur nog niet is, besluiten we een taxi te delen. Onze taxichauffeur is een erg leuke man, die honderduit vertelt over alles dat we onderweg tegenkomen. De 1,5uur vliegen voorbij, terwijl we hem adviseren over welk espressoapparaat en welke koffie hij het beste kan kopen om toeristen te trekken. Hij zet ons af bij het KB Backpackers Hostel, waar we voor het eerst een eigen badkamer hebben (ongekende luxe!). Omdat ik wanhopig zin heb in pizza, eten we bij de pizzahut.
Terug in het hostel zien we Andy Murray goud winnen op de Olympische spelen en kletsen we met Hiskia, een vrouw die in haar eentje een jaar door Azië reist.

6 augustus, Kota Bharu
Om 9uur gaat de wekker, maar omdat we allebei nog half bewusteloos zijn, besluiten we te blijven liggen tot 10 uur. We ontbijten bij een bakkerijtje, waar we zowaar bruine broodjes kunnen kopen. We slaan wat meer in voor onze jungletrip en wanneer we dit weer bij het hostel afzetten, komen we Hiskia tegen. Zij gaat mee met de tour de ons hostel organiseert naar vier boeddhistische tempels hier in de buurt. We besluiten ook mee te gaan en naast ons is er ook nog een Frans stelletje. De eerste tempel 'Lying Buddha' is de grootste in Zuid-Oost Azië, hij is dus indrukwekkendl groot maar zeker niet de mooiste van de vier. De tweede tempel is de 'Sitting Buddha', deze vind ik persoonlijk mooier en je kunt hier ook naar boven waardoor je een leuk uitzicht hebt. Vervolgens rijdt Pawee, de eigenaar van het hostel, ons naar de Thaise grens waar we even naar Thailand zwaaien. De volgende stop is een vissersdorpje, waar door de Ramadhan helaas bijna geen bedrijvigheid is. De derde tempel, de 'standing buddha' is wat minder speciaal maar de prachtig gekleurde familiegraven maken veel goed. Dan is het eindelijk tijd voor de laatste, de 'Dragon Boat', de indrukwekkendste van allemaal, hier lopen ook nog echt monniken in oranje gewaden enzo. Buiten de vele zwerfhonden is het een perfect plaatje, en geen toerist te zien!
Om half5 zijn we terug in Kota Bharu waarna we naar de Central Market lopen, een van de bekendste dagelijkse markten van Maleisië. Helaas is het al laat en zijn de meeste kraampjes alweer afgebroken. Daarom besluiten we naar het stadion te lopen waar een Night Market, speciaal voor de Ramadhan wordt gehouden. We kijken onze ogen uit bij alle kraampjes, gegrilde vissen, gekleurde gebakjes, hele kippen, koekjes, loempia's en nog veel meer. We zijn hier alweer de enige toeristen en trekken veel bekijks. Na het eten kijken we nog een filmpje en gaan rond een uur of 11 naar bed, omdat we morgen weer vroeg op moeten.

7 augustus, Kota Bharu - Taman Negara
Als om 05.45 de wekker gaat, springen we meteen uit ons bed om het vroege opstaan zo draaglijk mogelijk te maken. We pakken alle spullen in en vertrekken met de taxi naar het treinstation, waar we de jungletrein naar Jerantut zullen nemen. We ontbijten en zien de zon opkomen op het station en vervolgens begint de 7 uur durende treinrit. We genieten van het landschap dat aan ons voorbijtrekt, palmbomen en bananenbomen, afgewisseld met kleine, eenvoudige huisjes. Slapen is vrijwel onmogelijk, de deuren van de trein staan gewoon open, het rammelt van alle kanten en als we over een hobbelig stukje rijden worden we steeds naar boven gelanceerd.
In Jerantut gaan we met de bus naar de opstapplaats van de boot, waar we een permit krijgen om het nationale park binnen te gaan. In de boot zitten we met Joost & Maaike, een Nederlands stelletje dat ook al in dezelfde trein zat als wij. We kletsen met hen, lezen, schrijven en genieten van de wind terwijl we in het kleine bootje over de rivier varen. Dit doet me zo denken aan Ecuador twee jaar geleden! Na 2,5 uur slaat het mooie weer om en begint het te onweren en te stortregenen, gelukkig zijn we dan bijna bij Kuala Tahan. Samen met Joost en Maaike besluiten we op zoek te gaan naar een hostel. We hebben in Kota Bharu een hostel aangeraden gekregen van een stel, maar als we daar aankomen, blijkt het al snel te duur te zijn. Onderweg naar een nieuw hostel worden we aangehouden door een vrouw die ons een 4persoonskamer aanbiedt voor ongeveer 50 ringit. Slapen voor 3 euro per persoon, daar zeggen we natuurlijk geen nee tegen!
We zijn allemaal uitgehongerd na de lange reis en lopen naar beneden naar het drijvende restaurant 'Mama Chop'. Ik eet heerlijke vegetarische spring rolls, vegetarische curry die de perfectie benadert en een vers mangosapje, like like like! Hierna doen Denise en ik een night walking tour met een gids, wat uiteraard nogal tegenvalt. Er lopen overal groepen en op een paar insecten na zien we geen dieren. Leuk was wel de schorpioen die de gids met een takje uit zijn hol lokte. Denise drinkt vervolgens nog een mangosapje bij Mama Chop en dan gaan we slapen.

8 augustus, Taman Negara - Jerantut
Na een vrij slapeloze nacht staan we om 8uur op, ontbijten we, nemen afscheid van Joost en Maaike en checken we uit. We slaan onze bagage op in het motel en halen een kaart van het terrein bij de Tourist Information omdat we vandaag zelf op pad willen gaan. Als eerste staat de canopy walk op het programma. We lopen er in een klein uurtje naartoe en lopen dan het stuk over de houten hangbruggen die op meer dan 45 meter hoogte hangen. Leuk, maar niet echt eng ofzo. Vervolgens hiken we eindelijk over niet voorgemaakte paden (de rest zijn paden gemaakt van houten vlonders) naar de top van de berg, Bukit Terek. We moeten echt klauteren en glijden herhaaldelijk weg, maar dit is wat wij leuk vinden! Onderweg horen we ineens allerlei geluiden in de bomen boven ons, aapjes! Het zijn er echt 12 ofzo en we zijn helemaal opgetogen, omdat je hier verder bijna geen wilde dieren ziet. Denise pakt snel haar videocamera om ze te filmen en hierdoor valt er een zakje met een soort crackers uit haar tas. De apen vliegen er meteen op af en grijpen het van de grond. Wij schrikken hiervan en rennen snel weg met onze tassen, zij lijken ook te schrikken en vluchten weer de bomen in. We blijven daarna nog een tijdje van een gepaste afstand filmen en fotograferen, tot hilariteit van een aantal locals. Brutale beesten, die long-tail macaques! In twee uur wandelen we weer naar beneden, waar we om 3uur aankomen.
Omdat we pas om 6uur naar de bus hoeven, gaan we maar weer eens naar Mama Chop voor een mangosapje, vegetarische curry en wat tijd om te relaxen. Als we om 5 over 6 aankomen, staat de minibus naar Jerantut er al, die eigenlijk om 7uur zou vertrekken. Als hij om 20 voor 7 echter vol is (en dan ook echt vol!), vertrekken we al. Terwijl we door de palmboomplantages rijden, kleurt de lucht paars, oranje en zuurstokroze. Helaas zit ik ingeklemd tussen 8 backpacks, wat het maken van een foto onmogelijk maakt. Maar het vrije gevoel in dat busje, terwijl ik met de wind in mijn haren de grote oranjeroze zon in de jungle zie zakken, zal ik ook zonder foto niet gauw vergeten.
Om kwart voor 8 bereiken we Jerantut, waar we naar het hotel Sri Emas lopen. Hier slapen we zelfs nog goedkoper dan gisteren! Voor 1,75 per persoon hebben we een prima 2persoonskamer, hoe chill!

9 augustus, Jerantut - Melaka
Ook deze nacht slapen we weer niet zo goed (o.a. omdat iemand de halve nacht op de wc naast ons ligt te kotsen). Om kwart voor 8 staan we op en na een (wederom koude) douche en snel ontbijt vertrekken we naar het busstation. Als we daar om 9uur aankomen, kunnen we nog net mee met de bus naar Temerloh. We zijn daar na ongeveer anderhalf uur en denken de bus van 10.15 naar Melaka gemist te hebben. Nu werkt het altijd te laat zijn hier ook eens in ons voordeel; we kunnen fijn nog met de bus mee. Om 2uur komen we aan in Melaka, waar er meteen een man op ons af komt en over een nieuw hostel vertelt: Travellers Planet. Tweepersoonskamers zijn maar 35 ringit, incl ontbijt, hele dag gratis thee en koffie en wifi. De locatie is super en we besluiten de kamer te nemen. We hebben hier echt de grootste kamer tot nu toe en zelfs een warme douche.
In de gezellige gemeenschappelijke ruimte raken we aan de praat met een Nederlandse broer en zus, Bob en Daisy, die ook net aangekomen zijn. We besluiten samen naar de stad te gaan, waar we langs het Stadthuys lopen en ons verwonderen over de vele Chinese toeristen en de met felle bloemen versierde fietstaxi's. We drinken een vers sapje op echt een superleuk plekje aan het water, Melaka heeft namelijk ook een soort grachten. Vervolgens gaan we door naar Chinatown, waar superveel leuke, aparte winkeltjes zijn. Gedreven door onze honger gaan we bij een Chinees restaurantje zitten, waar ik een lekkere Nasi Goreng eet voor iets meer dan 1 euro. We wandelen terug via een supergrote shopping mall, waar we nog even wat boodschapjes doen. Om half10 zijn we terug in het hostel, waar we nog met Bob en Daisy chillen tot we gaan slapen. Gezellig!

10 augustus, Melaka
Om 8uur staan we op, ontbijten geroosterd brood met chemische jam en om half10 vertrekken we op zoek naar de fietsverhuur. We kunnen het zo snel niet vinden en iedereen stuurt ons de verkeerde kant op. Om half11 hebben we de plek eindelijk gevonden, maar hij gaat pas om 11uur weer open. We gaan daarom ertegenover bij een 'cafeetje' zitten, een soort garage waarin stoelen en tafels zijn geplaatst. We drinken een ijskoude cola en kletsen met de locals tot het 11uur is. Dan blijkt dat hij maar twee fietsen heeft, maar gelukkig ook een tandem. Natuurlijk nemen we die! Eerst fietsen Denise en Bob hierop, later Daisy en ik ook. We besluiten naar de Portugese Village te fietsen, dat eigenlijk te ver is om te lopen. Wel even wennen om te links te fietsen op de drukke weg! We fietsen langs het strand en door de sjiekere huizen van de Portugese wijk. Om een uurtje of 12 fietsen we terug naar de stad en naar St. Bukit's Hill, waar St. Paul's Church bovenop ligt. We stallen de fietsen en lunchen onderaan de heuvels in de schaduw, waar we inmiddels heftig aan toe zijn. We lopen daarna naar boven en bekijken de St. Paul's Church, waar nog veel Oud-Hollandse teksten staan. We lopen via de Dutch Graveyard door een park naar een museum over sultans, waar we gratis naar binnen sneaken.
Daarna fietsen we terug naar het hostel, omdat ik met Lisa heb afgesproken om te skypen. Mijn lieve vriendinnetje is vandaag namelijk jarig! Na dit leuke gesprekje fietsen we weer naar Chinatown om een Chinese tempel te bezoeken. Onderweg lokken onze vermoeide voeten ons een massagesalon binnen. We doen allemaal een voetreflexmassage voor 5 euro, heeeerlijk! We bekijken de tempel en lopen tussen de mensen die de night market opbouwen terug naar onze fietsen. We fietsen voor de tweede keer vandaag naar de Portugese Village, waar bij een restaurantje aan het strand neerploffen. Ik eet heerlijke mulia, aubergine met een suuuperlekkere saus en pittige noedels met chillisaus. De rest smikkelt van een verse gegrilde vis, sowieso het lekkerste eten tot nu toe!
We fietsen weer terug naar Chinatown voor de Jonker Walk Night Market, waar ze de gekste prullen en hapjes verkopen. Daisy en ik hebben veel aanspraak op de tandem, aangezien er hier sowieso eigenlijk niemand fietst, laat staan op een tandem en laat staan twee blonde meiden! Een groepje Chinezen wilt allemaal om de beurt met ons op de foto, haha. We luisteren nog naar wat livemuziek op de markt en de koude douche later in het hostel is zo ontzettend fijn. We schrijven nog even in de gemeenschappelijke ruimte en gaan om half1 slapen.

11 augustus, Melaka
We slapen uit tot 9 uur, ik was lekker mijn haren en om kwart voor 11 brengen we de fietsen terug. Vanuit de fietsverhuur lopen we naar het Stadthuys en we verwonderen ons weer over alle Chinezen die helemaal bedekt en met paraplu's lopen om maar niet bruin te worden. Het Stadthuys bestaat uit een aantal musea, waaronder vanalles over de V.O.C. en het Nederlandse tijdperk. Iets na 12'en zijn er we er wel weer klaar mee en lopen naar Daisy, die op het terrasje aan het water zit waar we de eerste dag ook waren. We drinken een vers sapje en ik lunch een omelet met brood. Daisy blijft nog even zitten en ik wandel met Denise en Bob naar de 8 heeren straat, waar we een oud shophouse bekijken. Het is inmiddels helemaal gerestaureerd en UNESCO werelderfgoed. Een enthousiaste man vertelt ons gratis vanalles over hoe dit huis in de 17e eeuw gebruikt werd, leuk! Om half3 zijn we weer terug bij Daisy en ik wandel met haar en Bob naar de shopping mall, waar zij boodschappen doen en ik een frappuccino drink bij de Starbucks en een boek lees. Even wat me-time!
Om 5uur hebben we weer met Denise in het hostel afgesproken, waar we kletsen met een Vlaams stel dat 2 maanden door Azië reist. Om 6uur vertrekken we naar Little India om te gaan eten bij Selvam. Daisy en ik eten knoflook naanbrood vanaf een bananenblad met allerlei prutjes erbij. Zo leuk! In totaal zijn we per persoon inclusief drankje 1,75 per persoon kwijt. We wandelen nog even door de wijk bij ons hostel en zijn om half9 terug. Daisy en Bob vertrekken om kwart over 9 met de nachtbus en we moeten dus helaas afscheid van hen nemen :( het was heel gezellig met hen! We gaan daarna vroeg slapen.

12 augustus, Melaka - Kuala Lumpur - Bandung - Surabaya
Om half 9 worden we wakker, douchen en ontbijten we en checken we uit. We gaan nog even naar de supermarkt voor wat lekkers en water voor in de bus en het wachten de komende uren. Na een uurtje in het hostel vertrekken we om kwart over 12 naar de bushalten. De bus naar het busstation komt helaas niet opdagen, waardoor we de bus van kwart voor 1 missen. Ze zijn hier niet erg strikt met tijdsschema's hebben we al herhaaldelijk gemerkt! We nemen dan maar de bus van 3uur naar Kuala Lumpur International Airport. Om 5 uur komen we hier aan, Denise haalt haar koffer uit het kluisje en we nemen de bus naar het andere vliegveld. We vliegen namelijk vanaf LCCT met AirAsia naar Bandung. Hier aangekomen eten we nog een hapje en om kwart over 11 vertrekt ons vliegtuig. In Indonesië is het een uur eerder en we komen hier om 00:20 lokale tijd aan.
Bandung heeft een heel klein vliegveldje met maar één landingsbaan en nu blijkt ook nog dat het vliegveld de hele nacht dicht is. We moeten buiten wachten op ijzeren stoelen tot het vliegveld weer open gaat om 4uur. We raken aan de praat met een beveiliger die Denise's koffer heeft gecontroleerd en nu klaar is met werken. Hij vindt het zielig voor ons dat we zolang moeten wachten en biedt aan ons ergens heen te rijden waar we een koffietje kunnen drinken. De man is heel aardig en we zijn toch met z'n tweeën dus we besluiten met hem mee te gaan. We gaan naar een cafeetje dat 24uur open is en ik drink een heerlijke aardbeiensmoothie. We kletsen met Andi over de verschillen in cultuur, over de islam en over het leven in Indonesië. Om half4 zet hij ons weer af op het vliegveld en we hebben dus gelukkig een groot deel van de tijd kunnen doden.
Om 5 over 6 vliegen we eindelijk naar Bandung, ontzettend vermoeid en versuft geniet ik toch van de opkomende zon en de majestueuze vulkanen die boven de wolken uittorenen. Om kwart over 7 zijn we in Bandung, waar we onze bagage terugkrijgen en wachten tot we opgehaald worden. Als er om 8uur nog steeds niemand is, blijkt dat we vergeten zijn en via de Tourist Information kunnen we Ubaya bereiken en duidelijk maken dat er iemand ons moet komen ophalen. Uiteindelijk zijn Fenzi en Adi, twee medewerkers van International Relations, er om 9uur.
We rijden meteen naar Metropolis Appartments, waar we het komende halfjaar zullen gaan wonen. Tot overmaat van ramp blijkt dan ook nog dat alle 2persoonsappartementen vol zijn… Woensdag komt er gelukkig wel eentje vrij, wat betekent dat we daar dan in kunnen, maar nu nog twee nachten in een Guesthouse moeten slapen. Adi rijdt ons naar Feliz Guesthouse, waar ik douche, begin aan mijn blog en noodles met ei lunch.
Om 1uur komt Adi ons weer ophalen om naar Ubaya (de faculteit) te gaan, waar we kleren moeten passen die we bij het charity event straks aan moeten. We moeten ook een sjaal als hoofddoek om doen, omdat we eerst naar een moskee gaan. Hier ontmoeten we ook de rest van de groep die hier al aanwezig is, met ons erbij 8 mensen uit Maastricht, een jongen uit Groningen, een jongen uit Rotterdam, een Frans meisje en 3 Chinese meisjes. Er zullen later nog 14 mensen bij komen, onze groep bestaat dus in totaal uit 28 man. Ook al is het Ramadan, er zijn nog steeds mensen hier die geen geld hebben om zelfs maar die ene maaltijd per dag te kunnen betalen. Het idee achter ons charity event is dus om te zien hoe mensen hier reageren op eten en om hen iets te kunnen geven. We delen 1200 zakjes uit met broodjes en water aan de weggebruikers voor een park. Er zijn ontzettend veel verslaggevers van de krant en televisie aanwezig, die ons fotograferen en interviewen. Binnen 20 minuten zijn alle pakketjes weggegeven!
We keren daarna terug naar het hostel, eten soep bij een Chinees restaurant in de buurt en gaan om 9uur vroeg slapen. Ik ben behoorlijk vermoeid na 36uur geen slaap!

14 augustus, Surabaya
Ik ben gister binnen een minuut in slaap gevallen, maar ik slaap helaas niet echt door omdat er de hele tijd werkzaamheden in het hostel zijn. We wandelen om kwart voor 9 naar Ubaya, waar we een informatiesessie zullen krijgen. We meeten met z'n allen in een kamer en Ryza, het hoofd van het international office legt ons vanalles uit over de academische kalender, de faculteit, onze vakken etc. Ryza is nog heel jong, maar spreekt heel goed Engels en doet echt zo ontzettend haar best om je te helpen. Zo fijn!
Als we even staan te wachten voordat we gaan beginnen aan onze rondleiding over de campus en de bieb, ontdekken we dat we in de krant staan. Een grote foto en mijn naam staat erbij genoemd. Wat grappig! De facebookverzoeken stromen daarna binnen en ik word zelfs door vreemde mensen herkend als Juna, omdat ze me in de krant hebben zien staan.
Daarna doen we de rondleiding, het ziet er nog best modern uit! Het plan is om vervolgens met z'n allen een city tour te doen en te lunchen, maar dit gaat niet meer door als we na 1,5uur file nog steeds bijna niet opgeschoten zijn. Omdat het bijna Idul Fitri is (suikerfeest), is het hier overal zo ontzettend druk op de weg, dat het gewoon niet te doen is. Samen met Adi, Denise, Linda en Robbert ga ik naar een shopping mall om een Indonesische simkaart en mobieltje aan te schaffen. De taxi zet me weer bij Feliz af, waar ik begin met bloggen en waar ik nu dus nog zit.
Ik ga dalijk met Denise en Robbert, de jongen uit Groningen, bij de Loving Hut, een vegetarische restaurantje eten. We hebben daarna met de hele internationale groep afgesproken om iets te gaan drinken, omdat Jessy jarig is! Morgen gaan we dus ons appartementje bekijken en onze spullen daarheen brengen en donderdag vliegen we naar Lombok en de Gili eilanden. Omdat het suikerfeest bijna begint, hebben we 1,5 weer week vakantie waardoor we lekker kunnen gaan reizen. Ik neem mijn laptop daar natuurlijk niet mee naartoe, dus het volgende verslag zal zijn als ik terug ben uit Lombok! Ik ben heel benieuwd en hongerig naar weer iets nieuws!

Omdat ik hier maar een beperkt aantal foto's op kan zetten, zet ik de foto's op facebook (https://www.facebook.com/media/set/?set=a.408460872549273.97687.100001560902312&type=1) en op Picasa voor de mensen die geen facebook hebben (https://picasaweb.google.com/109575642997285967807/Maleisie2012), hier staan er een paar meer op dan op facebook.

Heel veel liefs,
Een gelukkige, maar ook erg vermoeide Juna :)